تومان

تومان

  • افزودن به علاقه‌مندی 99 بازدید توافقی
  • افزودن به علاقه‌مندی 94 بازدید 4,000 تومان

    پوست بادام خوراک دام

    15 دقیقه قبل
  • افزودن به علاقه‌مندی 82 بازدید توافقی

    یونجه

    32 دقیقه قبل
  • افزودن به علاقه‌مندی 73 بازدید 3,300 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 129 بازدید 80,000 تومان

    کاه

    55 دقیقه قبل
  • افزودن به علاقه‌مندی 81 بازدید 8,200 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 121 بازدید توافقی
  • افزودن به علاقه‌مندی 69 بازدید 1,000,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 166 بازدید توافقی
  • افزودن به علاقه‌مندی 131 بازدید 3,800 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 89 بازدید 111 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 101 بازدید 15,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 330 بازدید 65,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 77 بازدید 4,500 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 142 بازدید 300,000 تومان
  • افزودن به علاقه‌مندی 142 بازدید 7,400 تومان
  • خوراک دام

    خوراک چیست؟

    خوراک معمولا به موادی گفته می‌شود که برای تغذیه دام و طیور استفاده می‌شود و قادرند نیازهای تغذیه‌ای آن‌ها را تأمین کنند. این منابع خوراکی شامل موارد زیر می‌شوند: ۱. علوفه‌های خشک و سبز: این شامل گیاهان مختلفی می‌شود که می‌توان از آن‌ها در تغذیه دام استفاده کرد. علوفه‌های خشک معمولاً از گیاهانی مثل یونجه و ذرت سیلو شده تهیه می‌شوند، در حالی که علوفه‌های سبز شامل گیاهانی مثل یونجه و کلزا هستند که به صورت تازه یا خشک استفاده می‌شوند. ۲. دانه‌ها و غلات: مانند جو، ذرت، سویا، گندم و آفتابگردان که به عنوان منابع پروتئین و انرژی برای دام و طیور استفاده می‌شوند. ۳. پروتئین‌های گیاهی و حیوانی: این شامل موادی مانند سویا، کنجاله‌ها، کازئین، ماهیان و گوشت است که به عنوان منابع پروتئین در خوراک دام و طیور استفاده می‌شوند. ۴. ویتامین‌ها و مواد معدنی: موادی مانند ویتامین C، D، آهن، کلسیم و سایر مواد معدنی که برای سلامتی دام و طیور ضروری هستند و به عنوان افزودنی‌ها به خوراک اضافه می‌شوند. این منابع مختلف با هم ترکیب می‌شوند تا یک خوراک کامل و تغذیه‌ای برای دام و طیور فراهم کنند. استفاده از ترکیبات متناسب و متعادل از این منابع به سلامت و بازدهی بهتر در پرورش دام و طیور کمک می‌کند.

    منابع خوراکی انرژی:

    منابع خوراکی که برای ارائه انرژی به دام و طیور استفاده می‌شوند، به عنوان منابع اصلی انرژی به شمار می‌روند. این منابع معمولاً به عنوان مواد اصلی و پایه‌ای در تغذیه دام و طیور حضور دارند و به آن‌ها انرژی لازم را فراهم می‌کنند. ۱. دانه‌ها: مانند جو، ذرت، گندم، سویا و آفتابگردان، این دانه‌ها به عنوان منابع اصلی انرژی و کربوهیدرات‌های ساده برای دام و طیور محسوب می‌شوند. ۲. علوفه‌های خشک و سبز: این شامل یونجه، ذرت سیلو، ذرت علوفه‌ای و علوفه‌های سبز مختلف است که حاوی کربوهیدرات‌ها و فیبر هستند که به عنوان منابع اصلی انرژی و همچنین الیاف برای دام و طیور مفید هستند. ۳. مواد آماده پرورشی: مثل پودرهای نان، پودرهای شکر، سیب زمینی و ... که حاوی کربوهیدرات‌های قابل هضم هستند. ۴. مواد قندی و شکر: مثل مولاس، کلیشه، شکر و... که انرژی سریع را در اختیار دام و طیور قرار می‌دهند. این منابع انرژی به عنوان یک بخش مهم از رژیم غذایی دام و طیور برای تأمین انرژی ضروری برای رشد، فعالیت‌های روزانه و حفظ سلامتی اهمیت دارند. ترکیبی متعادل از این منابع به دام و طیور امکان می‌دهد که از منابع انرژی متنوع و موثر برای رشد و توسعه‌ی سالم خود استفاده کنند.

    کربوهیدرات ها:

    غلات مانند ذرت، جو، گندم و برنج از منابع اساسی خوراکی برای دام و طیور هستند. این مواد غذایی اصلی و ارزان به عنوان منابع انرژی و تغذیه برای حیوانات مورد استفاده قرار می‌گیرند. ذرت یکی از پر مصرف‌ترین دانه‌های غذایی است که در تغذیه دام و طیور به کار می‌رود، به دلیل دارا بودن انرژی بیشتر و هضم سریع‌تر. این ماده غذایی برای مرغ‌ها بسیار خوشمزه است، اما به دلیل کمبود مواد مغذی مانند فیبر، پروتئین، کلسیم و فسفر، اغلب با دیگر منابع پروتئینی ترکیب می‌شود. جو یکی از غلات با انرژی زیاد است و دارای میزان پروتئین متوسطی است، اما مصرف آن ممکن است محدودیت‌هایی داشته باشد که به خاطر موادی مانند بتا-گلوکاناز موجود در آن است. ترکیبات موجود در جو نیز اثرات مثبتی در رشد دام‌ها دارند. گندم یکی از گران‌ترین غلات است و به عنوان منبع انرژی برتری محسوب می‌شود، زیرا دارای بالاترین مقدار انرژی است. همچنین دارای پروتئین بیشتری نسبت به ذرت است و ترکیبات آن تاثیرات مثبتی در رشد حیوانات دارد. برنج، دارای پوسته‌ای به نام شلتوک است که پس از جداسازی آن، برنج قهوه‌ای حاصل می‌شود. این ماده مغز سفید دانه است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. این منابع غذایی اصلی به دام و طیور انرژی و تغذیه می‌دهند، اما برای کنترل ترکیبات مغذی و افزایش کارایی گوارش، نیاز به ترکیب آنها با منابع دیگر مغذی داریم.

    سایر منابع انرژی در خوراک دام و طیور:

    مایلو: مایلو، یک منبع انرژی معمول در خوراک دام و طیور است که در مصرف انرژی کمتری نسبت به ذرت دارد، اما بیشتر از گندم و جو. استفاده از مایلو معمولا به صورت خرد شده یا به صورت آرد است که در غیر این صورت، درصد جذب انرژی از آن کاهش می‌یابد. سورگوم: سورگوم، یک گیاه از خانواده غلات است که به نام "ذرت خوشه‌ای" هم شناخته می‌شود. این گیاه در اهمیت به ترتیب بعد از گندم، جو و ذرت قرار دارد. سورگوم به صورت یکساله است، اما گاهی اوقات به صورت چندساله نیز کشت می‌شود. این گیاه برای استفاده در مواد غذایی، علوفه دام‌ها و تولید اتانول کشت می‌شود. چاودار: چاودار یک گیاه از خانواده گندمیان است و دارای مقاومتی قابل توجه در برابر سرما است. این گیاه می‌تواند تا ارتفاع دو متر رشد کند. ازت آمونیاکی به عنوان فرم مطلوب‌ترین نیتروژن برای چاودار محسوب می‌شود. این گیاه دارای خوش خوراکی کمتری نسبت به سایر دانه‌ها است و مصرف زیاد آن ممکن است منجر به اختلالات گوارشی شود. چاودار گاهی آلوده به گاوی به نام (ارگوت) می باشد که موجب مسمومیت و سقط جنین در گاو می گردد. چاودار برای طیور خاصیت ملین داشته و مدفوع را چسبنده می کند و مشکلات بهداشتی و مدیریتی ایجاد می کند. تریتیکاله: تریتیکاله، نتیجهٔ تلاقی چاودار و گندم است و بیشتر به گندم شباهت دارد، اما از لحاظ رشد و مقاومت، خصوصیات بهتری دارد. هدف اصلی در ایجاد این گیاه، ترکیب صفات با کیفیت دانه، قابلیت تولید، و مقاومت در برابر بیماری و شرایط گرما بوده است. کاشت زمانی مناسب آن می‌تواند باعث افزایش تولید و بهبود کیفیت آن شود. این گیاه دارای میزان پروتئین بیشتری نسبت به گندم است و معمولاً با مشکل فضولات چسبناک و آبکی روبرو نمی‌شود. یولاف(جو دوسر): دانه یولاف یا جو دوسر، یک منبع تغذیه محبوب برای اسب و نشخوارکنندگان است ولی به دلیل میزان بالای فیبر و کمترین میزان انرژی، معمولاً در تغذیه طیور استفاده نمی‌شود. این دانه، مواد معطری به نام آونین دارد که بویی شبیه به وانیل دارد و برای جلب اشتها استفاده می‌شود.

    منابع چربی در خوراک دام و طیور:

    روغن پنبه دانه:  روغن پنبه دانه دارای محدودیت‌هایی است. مصرف بیش از حد این نوع روغن، ممکن است منجر به کمبود آهن و لیزین شده و موجب واکنش میلارد در دام و طیور شود. این واکنش می‌تواند منجر به تولید زرده‌ای با رنگ قرمز و افزایش اسیدهای چرب در زرده، و در نتیجه، کاهش کیفیت جوجه‌های درآوری شده باشد. روغن کلزا:
    روغن کلزا دارای سطح کمتری از اسید اروسیک، که کمتر از ۲ درصد است، می‌باشد. این ویژگی باعث شده که در پرندگان، عوارض کمتری در رشد، مصرف خوراک و هضم چربی ایجاد شود. همچنین به دلیل داشتن اسیدهای چرب بلند زنجیر، ممکن است باعث افزایش نرخ رشد در دام‌ها شود.
     
    روغن آفتاب گردان:  روغن آفتابگردان به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب غیر اشباع، می‌تواند منجر به کاهش رسوب چربی و افزایش پروتئین لاشه شود. انرژی تولید شده از این اسیدهای چرب غیر اشباع به منظور سوخت و ساز بدن استفاده می‌شود و باعث تعادل بین چربی‌ها، سنتز و کاتابولیسم چربی‌ها می‌شود. روغن دانه کتان: روغن دانه کتان به دلیل دارا بودن مقدار زیادی امگا 3، می‌تواند در بافت شکم و سینه طیور تجمع کند و تأثیر قابل توجهی در کیفیت گوشت داشته باشد. این روغن دارای مقادیر بالایی از اسید لینولئیک و اسید آراشیدونیک است روغن سویا:
     روغن سویا اغلب نیاز به فرایندهایی مانند فیلتراسیون و صمغ‌گیری دارد تا از ناخالصی‌هایی مانند فسفولیپیدها، اسیدهای چرب آزاد، مواد فلزی، پراکسیدها و رنگدانه‌ها پاک شود. از سویی دیگر، روغن ذرت غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع مانند اسید لینولئیک است.

    منابع چربی حیوانی در خوراک دام و طیور:

     چربی‌های حیوانی در برخی از موارد ممکنه از نظر هضمی برای جوجه‌های جوان کمی سنگین باشند. این چربی‌ها می‌توانند اشباع باشند و هضم آنها ممکنه مشکلاتی را برای سیستم گوارشی جوجه‌های جوان به همراه داشته باشد. چربی طیور : چربی طیور، به‌خصوص پیه گاو، از جمله چربی‌های مورد استفاده در تغذیه دام و طیور است. این چربی به دلیل قابلیت هضم بالا، خوشمزه بودن و کیفیت مناسب، به‌عنوان یکی از بهترین منابع چربی در خوراک دام و طیور محسوب می‌شود. در کشتار پرندگانی با وزن و سن بالاتر، این نوع چربی به عنوان یکی از گزینه‌های مناسب تر استفاده می‌شود. پیه گاو: در واقعیت، طیوری که با پیه گاو تغذیه می‌شوند، معمولاً دارای غلظت چربی با ترکیبات مختلفی هستند. اسیدهای چرب در ترکیب جیره‌های تغذیه‌ای می‌توانند بسیار مؤثر باشند و در محیط گوارشی طیور تأثیراتی داشته باشند. این مسئله به ترکیب دقیق جیره غذایی و نوع چربی مورد استفاده برمی‌گردد. روغن ماهی:
     روغن ماهی یک منبع غنی از اسیدهای چرب امگا 3 می‌باشد که برای سلامتی و رشد سالم دام و طیور بسیار مفید است. اما این روغن، به دلیل داشتن اسیدهای چرب غیر اشباع با زنجیره بلند، ممکن است در برخی موارد منجر به طعم ماهی‌مانند در گوشت و تخم مرغ شود، خصوصاً اگر در مقادیر زیاد مورد استفاده قرار گیرد یا به مدت طولانی باشد.

    پروتئین هایی با منشا گیاهی :

    کنجاله سویا: کنجاله سویا، در واقع یک منبع بسیار خوب از پروتئین برای تغذیه حیوانات است، اما دارای مقداری از سموم گیاهی مانند بازدارنده تریپسین است. این ماده می‌تواند باعث محدود شدن فعالیت پانکراس و تجزیه پروتئین ها در دستگاه گوارش حیوانات شود. این موضوع ممکن است تأثیراتی در هضم و جذب مواد مغذی داشته باشد. کنجاله تخم پنبه:
    کنجاله تخم پنبه پس از استخراج روغن از مغز دانه، باقی‌مانده است. اما به دلیل حضور گوسیپول در آن، استفاده زیاد از کنجاله تخم پنبه در تغذیه طیور و دام‌های تک‌معده‌ای ممکن است مسمومیت و تلفاتی را ایجاد کند. این ماده می‌تواند رنگ زرده را از زرد تغییر داده و به سبز زیتونی یا سیاه تبدیل کند، که این تغییر رنگ به علت واکنش آهن با گوسیپول است.
    کنجاله کانولا: کنجاله کانولا، یک منبع مهم از سیناپین است که می‌تواند در حین تجزیه مواد، موجب ایجاد تری متیل آمین شود. این ترکیبات می‌توانند در تخم مرغ، بوی و طعمی شبیه به ماهی ایجاد کنند. کنجاله آفتاب گردان: کنجاله آفتابگردان به دو نوع با پوست کنده و بدون پوست کنده تقسیم می‌شود. کنجاله دانه‌های دارای پوست فیبر خام زیادی دارند و مناسب برای تغذیه حیوانات تک معده‌ای نیستند. اما کنجاله دانه‌های بدون پوست کنده دارای کمترین میزان فیبر بوده و برای تغذیه حیوانات تک معده‌ای مناسب‌تر هستند.

    فرآورده های فرعی گوشت:
    فرآورده‌های فرعی گوشت در کشتارگاه‌ها علاوه بر گوشت، مواد دیگری که به دست می‌آیند، شامل پودر گوشت، پودر خون، پودر استخوان و سایر فرآورده‌هایی است که پس از جمع‌آوری در کارخانه، به وسیله عملیات خاصی خشک شده و به صورت پودر به بازار عرضه می‌شوند. این فرآورده‌ها اغلب برای استفاده در تولید خوراک دام و طیور، صنایع مختلف کشاورزی، و همچنین در تولید کمپوست یا کود حیوانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
    فرآورده های فرعی طیور: فرآورده‌های فرعی طیور شامل ضایعات جوجه‌کشی، طیور حذفی، طیور مرده، تخم‌های غیرقابل فروش، پوسته تخم مرغ، و ضایعات کشتارگاهی می‌باشند. این موارد، منابع مهمی از پروتئین هستند و در تولید خوراک حیوانات مورد استفاده قرار می‌گیرند. از این فرآورده‌ها به عنوان ترکیبات اصلی در تهیه خوراک دام، طیور، و سایر حیوانات برای تأمین نیازهای غذایی فرآورده های فرعی آبزیان: فرآورده‌های فرعی از کنسرو سازی ماهی و آبزیان پس از فرآیندهای تهیه، به صورت پودر ماهی در تغذیه حیوانات، به خصوص طیور، استفاده می‌شوند. مقدار نیتروژن رها شده در محیط به عنوان یک شاخص برای ارزیابی کیفیت گوشت به کار می‌رود. مقدار بیشتر این شاخص نشان‌دهنده کیفیت پایین‌تر گوشت است، زیرا میزان پروتئینی که توسط میکروب‌ها قابل دسترسی و استفاده است، کاهش می‌یابد. استفاده از این پودر ماهی و پودر گوشت در جیره‌های حیوانات می‌تواند منجر به کاهش میکروب‌ها، افزایش دسترسی به پروتئین‌ها، کنترل و کاهش میزان نیتروژن در این فرآورده‌ها شود و در نتیجه، باعث ضدعفونی و بهبود کیفیت خوراک دام، طیور، و آبزیان می‌شود. پودر خون: یکی از مواد مغذی است که بعد از کشتار به دست می آید و سرشار از پروتئین است. از حیوانات خونگرم به دست می آید و خون مورداستفاده باید تمیز و تازه باشد.خون حیوانات پس از کشتار جمع آوری و خشک می شود و در نهایت به پودر تبدیل می شود. پودر استخوان: منبعی سرشار از کلسیم و فسفر بوده و نیاز کلسیم و فسفر و مواد معدنی حیوانات را از این طریق تامین می گردد. پودر استخوان بعد از پودر گوشت جز پرخاصیت ترین منابع غذایی در نظر گرفته می شود. برای تهیه آن استخوان ها را در داخل دیگ های بزرگ ریخته و در دمای بالا می جوشانند تا نرم شده و محتویات آنها جدا شود، سپس خرد کرده و در نهایت آسیاب و تبدیل به پودر می گردد. پودر پر: دارای  4.5 تا 5 درصد سیستئین بوده که قابلیت هضم آن 60 در صد می باشد و از لحاظ اسید های آمینه متیونین، لیزین و هیستیدین محدودیت دارد. انرژی قابل متابولیسم آن 3300  کیلو کالری در کیلو گرم می باشد. پودر پر خام غیر قابل هضم است ولی با حرارت و رطوبت هیدرولیز شده و قابل هضم می شود. فرآورده های فرعی شیر: شیر و مازاد لبنیات از قبیل شیر پس چرخ ، شیر خشک، دوغ حاصل از کره گیری، آب پنیر ، کشک و غیره را چه به صورت تازه و چه به صورت پودر می توان در جیره دام و طیور به کار برد. ارزش غذایی فرآورده های فرعی شیر از لحاظ کیفیت پروتئین ، مواد معدنی ، ویتامین ها و قند خوب بوده و قابلیت هضم آنها بسیار بالا می باشد. ویتامین ها: ترکیبات آلی هستند که در مقادیر جزئی برای بدن مورد نیاز هستند. ویتامین ها به دو دسته محلول در چربی و محلول در آب تقسیم می شوند. ویتامین های محلول در چربی عبارت اند از :ویتامین A ، ویتامین D3، ویتامین E و ویتامین K  می باشند و ویتامین های محلول در آب عبارت اند از: ویتامین C، ویتامین B1، ویتامین B2، نیاسین، بیوتین، ویتامین B6، و ویتامین  B12 می باشد. ویتامین A: این ویتامین نقش ضد عفونی کننده و بهبود دهنده رشد در بافت ها ی بدن را به عهده دارد. در کبد ماهی و علوفه سبز و بافت های دامی ،پودر های دارای پروتئین دامی مانند پودر گوشت و…وجود دارد.این ویتامین در برابر اکسیداسیون و دمای بالا و PH اسیدی حساس می باشد. ویتامین D : این ویتامین در جذب کلسیم، تشکیل استخوان و پوسته نقش دارد. روغن کبد ماهی منبع غنی از ویتامین D می باشد.این ویتامین دمای بالا را نمی تواند تحمل کند و در تماس با موادی مانند سولفات آهن واکسید منگنز باعث افت قدرت این ویتامین می گردد. ویتامینE: این ویتامین آنتی اکسیدان بوده وبرای جلوگیری از اکسیداسیون چربی های غیر اشباع در بدن استفاده می شود.این ویتامین در تنفس سلولی ،خاصیت ضد مسمومیت با فلزات سنگین ،حفظ یکپارچگی عروق و ماهیچه ها و باروری نقش دارد.در برابر مواد قلیایی حساس است. ویتامین K: این ویتامین در محیط های قلیایی قوی بوده وبه وسیله نور آفتاب تجزیه می شود.ویتامین K در لخته شدن خون نقش مهمی دارد و در برابر کوکسیدیوز نقش محافظتی را ایفا می کند. کمبود این ویتامین باعث افزایش لکه های خونی و خون ریزی در ساق پا و سینه و ایجاد نقص در لخته شدن خون می گردد. ویتامین B1 : این ویتامین در متابولیسم کربوهیدرات ها نقش مهمی دارد. کمبود این ویتامین باعث بی اشتهایی، کاهش وزن، پایین افتادن بال ها و فلج عضلات می شود که باعث شده حیوان روی پاهای خود بنشیند و سر را به عقب خم کرده که به آن بیماری ستاره نگری می گویند. ویتامین B2: در ساختار آنزیم ها و متابولیسم نقش مهمی دارد وکمبود آن باعث اسهال ،فلجی و پیچیدگی پنجه ،کاهش تولید تخم مرغ، افزایش مرگ و میر جنین، افزایش تعداد جوجه های مرده در تخم و ریزش پرها می شود. ویتامینB6: برای متابولیسم اسید های آمینه استفاده می شود.کمبود آن باعث تشنج، پرش ناگهانی عضلانی و…. می شود. ویتامین  B12 : این ویتامین در سنتز کربوهیدرات، چربی، اسید نوکلئیک هاو…نقش دارد. کمبود این ویتامین باعث کاهش رشد ، ضریب تبدیل نامناسب و افت جوجه درآوری شود. ویتامین نیاسین: طیور و جنین قادر به تولید آن هستند ولی در پرندگانی که رشد سریعی دارند مقدار آن کم می باشد.کمبود آن باعث بی اشتهایی، کاهش رشد ، ضعف و اسهال می شود. ویتامین بیوتین:این ویتامین برای جوجه درآوری مهم بوده و یک عنصر مهم برای رشد جنین محسوب می شود.در سوخت و ساز کربوهیدرات ها، چربی ها، پروتئین ها و اسید های نوکلئیک نقش دارد. کمبود آن باعث کبد و کلیه چرب، ضایعات پوستی در پاها، پوست ، اطراف منقار و چشم ها شود، ناهنجاری های استخوانی و مادرزادی شود. منابع مواد معدنی در خوراک دام و طیور: مواد معدنی بر مبنای میزان تراکم شان در بدن به دو دسته عناصر کم مصرف وپر مصرف تقسیم بندی می شوند.عناصر پر مصرف شامل:کلسیم ، فسفر ، سدیم ، پتاسیم، کلر ،منیزیم و گوگرد بوده و عناصر کم مصرف شامل :آهن ، مس ، روی ، منگنز ،ید ، سلنیم و…. می باشد. بعضی از مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر به عنوان اجزای ساختمانی اسکلت مورد نیاز هستند و بعضی دیگر مانند سدیم ، پتاسیم وکلر در تعادل اسید و باز نقش دارند. عناصر کم مصرف به عنوان کو فاکتور سیستم های آنزیمی ایفای نقش می کنند و برخی از این عناصر خود بخشی از ساختمان پروتئین ها و آنزیم ها به شمار می روند. محصول A-Shell  دارای ترکیباتی است که تاثیر مثبتی بر روی طول و تعداد پرزهای دستگاه گوارش جهت بهبود عمل هضم و جذب، تحریک سیستم ایمنی ، جلوگیری از رشد باکتری ها ،بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ دارد. به خصوص در طیور جوان که قابلیت هضم و جذب بالاتر می باشد.

    در بیشتر مواقع مواد غذایی قادر به تامین یک یا چند ماده ی معدنی و ویتامینی مورد نیاز حیوان نیستند و باید برای رفع کمبود های حیوان از مکمل های معدنی و ویتامینی استفاده شود.از مکمل های معدنی تامین کننده کلسیم می توان به کربنات کلسیم یا سنگ آهک و پودر صدف اشاره کرد.از دی کلسیم فسفات و مونو کلسیم فسفات به عنوان منبع فسفر استفاده می شود. نمک طعام هم تامین کننده کلر و سدیم می باشد . به منظور تحریک رشد، تقویت سیستم ایمنی بدن، درمان بیماری ها از موادی از قبیل آنزیم ها، پروبیوتیک ها، آنتی بیوتیک ها و سایر مواد افزودنی مانند ضد انگل ها ، اسید های آمینه ضروری سنتتیک، توکسین بایندر ها و….. در جیره دام وطیور استفاده می شود. منابع خوراک دام : با توجه به رشد جمعیت و افزایش تقاضا به پروتئین، صنعت دامپروری پیشرفت چشم گیری داشته است. برای ورود به این صنعت، باید نیازهای اولیه دام را شناسایی کرد؛ که با توجه به نژاد و هدف پرورش متفاوت است. یکی از اصلی ترین و مهمترین نیاز دام، خوراک می­باشد بالغ بر 60 الی 70 درصد هزینه مربوط به پرورش و 40 تا 50 درصد از ارزش ناخالص شیر را به خود اختصاص می­دهد. خوراک دام شامل علوفه و کنسانتره می­باشد. در مقاله زیر از مجموعه سپهر ماکیان فرتاک به توضیحال کاملی در خصوص خوراک دام پرداخته ایم.