تومان

تومان

  • افزودن به علاقه‌مندی 71 بازدید توافقی
  • افزودن به علاقه‌مندی 130 بازدید توافقی
  • مشاوره نگهداری و پرورش حیوانات

    مشاوره نگهداری و پرورش حیوانات

    آشنایی با آناتومی دستگاه گوارش گاووبلاگ

    جهت درج آگهی رایگان در سایت و اپلیکیشن حیوانات نوحیران اینجا کلیک کنید 

    حقیقتا دستگاه گوارش گاو یکی از بخش‌های حیاتی و جالب برای مطالعه است. بیایید به طور مختصر به هر قسمت از دستگاه گوارش گاو نگاهی بیندازیم:
    1. دهان:
      • اینجا شروع فرآیند هضم اتفاق می‌افتد. گاوها اغلب از دندان‌های دهانی برای بریدن گیاهان استفاده می‌کنند و بعد از چرخش خوراک، آنها را برای فرآیند بیشتر به معده منتقل می‌کنند.
    2. مری:
      • این قسمت به عنوان یک حفره‌ی گردنی برای انتقال خوراک به معده استفاده می‌شود و در هضم اولیه نقش دارد.
    3. معده چهارقسمتی:
      • این معده گاو متشکل از چهار قسمت است: گردابه (روده کوچک معده)، شبکه‌ای، کوره‌ای و اچ دی (روده خروجی معده). این معده‌ها مکان‌هایی برای تخمیر و هضم مواد خوراکی هستند.
    4. روده کوچک و روده بزرگ:
      • این بخش‌ها از دستگاه گوارش در جذب مواد غذایی نقش دارند. در روده کوچک، غذاها هضم می‌شوند و مواد غذایی به خون جذب می‌شوند. در روده بزرگ، باقیمانده‌های هضم‌نشده به صورت مدفوع دفع می‌شوند.
    از آنجا که گاوها نشخوارکننده هستند، دستگاه گوارش آن‌ها توانایی خاصی برای تخمیر و هضم مواد گیاهی را دارد که به آنها این قابلیت را می‌دهد که از مواد غذایی با کیفیت پایین، مانند گیاهان خشک و سخت، فرآورده‌های غذایی با کیفیت بالا مثل شیر تولید کنند.
    دهان:
    دهان گاو به عنوان نقطه شروع فرآیند هضم عمل می‌کند. وظیفه اصلی دهان، تهیه خوراک برای فرآیند هضم است. در گاوها، دندان‌های دهانی اغلب برای بریدن گیاهان و گازهای هوایی در دهان به کار می‌روند. در فرآیند گاز گرفتن از هوا، گاوها از آهنگ زبان و لبه‌های نوک زبان استفاده می‌کنند. زبان گاوها از گرفتن غذا و حرکت آن به سمت معده کمک می‌کند. علاوه بر این، دهان نقشی در آغاز فرآیند گوشت‌خواری دارد. اینجا که خوراک، پس از بریدن و آماده سازی، به سمت معده هدایت می‌شود تا فرآیند هضم آغاز شود.
    مری:
    مری یک بخش از دستگاه گوارش گاو است که نقشی مهم در فرآیند هضم و جابه‌جایی خوراک دارد. این بخش معمولاً به عنوان یک حفره‌ی گردنی در جلوی معده قرار دارد و وظیفه اصلی آن، انتقال خوراک از دهان به معده است. وقتی گاو غذا را در دهان می‌گیرد، مری به عنوان یک لوله گردنی عمل می‌کند که خوراک از آنجا به معده منتقل می‌شود. این بخش به طور فیزیکی کمک می‌کند تا غذا به سمت معده حرکت کند و فرآیند هضم آغاز شود. همچنین، مری یکی از مراحل اولیه هضم در دستگاه گوارش است. در این مرحله، آغاز می‌شود که خوراک آسیمیله شود و به مرحله بعدی که مربوط به معده است، هدایت شود.
    معده چهارقسمتی:
    معده چهارقسمتی در گاوها یکی از قسمت‌های اصلی دستگاه گوارش است و شامل چهار بخش مختلف می‌باشد که هر کدام وظایف خاص خود را دارند:
    1. گردابه (Rumen):
      • این بخش از معده حجیم‌ترین قسمت است و به عنوان معده اصلی گاو شناخته می‌شود. در گردابه، گیاهان خورده شده توسط میکروب‌های گوناگون تخمیر می‌شوند. این تخمیر باعث تولید گازهایی مانند متان می‌شود که به گاو کمک می‌کند تا از مواد غذایی خاصیت غنی و مفید برای بدنش بهره‌مند شود.
    2. شبکه‌ای (Reticulum):
      • این بخش از معده در نزدیکی گردابه قرار دارد و به صورت یک شبکه بافته شده است. شبکه‌ای نقشی مهم در فرآیند تخمیر دارد و به عنوان جایی برای جمع شدن گازهای تولیدی از تخمیر در گردابه عمل می‌کند.
    3. کوره‌ای (Omasum):
      • این بخش از معده به عنوان جایی برای جذب آب و مواد معدنی از غذا شناخته می‌شود. کوره‌ای همچنین به خوبی مواد غذایی را فشرده کرده و آماده انتقال به مرحله بعدی می‌کند.
    4. اچ دی (Abomasum):
      • این بخش به عنوان معده اصلی واقعی گاو شناخته می‌شود. در اینجا، فرآیند هضم به شکل مشابه معده‌های سایر حیوانات صورت می‌گیرد. انزیم‌ها و اسیدهای معده‌ای مواد غذایی را تجزیه و هضم می‌کنند تا به مرحله بعدی، یعنی روده کوچک، منتقل شوند.
    این چهار بخش از معده چهارقسمتی توانایی بالقوه تبدیل مواد گیاهی با کیفیت پایین به فرآورده‌های غذایی با کیفیت بالا، مانند شیر، را دارند که برای تغذیه گاوها بسیار اساسی است.
    روده کوچک و روده بزرگ:
    روده کوچک و روده بزرگ دو بخش مهم دیگر از دستگاه گوارش گاو هستند که نقش‌های مختلفی در هضم و جذب مواد غذایی دارند:
    1. روده کوچک (Small Intestine):
      • این بخش از دستگاه گوارش بعد از معده‌ها آغاز می‌شود و میان معده و روده بزرگ واقع شده است. در روده کوچک، مواد غذایی که از معده هضم شده‌اند، به صورت کامل تخمیر می‌شوند و مواد مغذی از غذا به خون جذب می‌شوند. اینجاست که اکثر مواد مغذی، از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی، به بدن گاو جذب می‌شوند.
    2. روده بزرگ (Large Intestine):
      • این بخش در پایان روده کوچک قرار دارد. در روده بزرگ، غذاهایی که هنوز به طور کامل هضم نشده‌اند، به مدفوع تبدیل می‌شوند. اینجا جایی است که انباشت مواد بیولوژیکی و ضایعات ناهضمیده خوراک اتفاق می‌افتد و موادی که به طور کامل هضم نشده‌اند، بیرون برده می‌شوند.
    این دو بخش از دستگاه گوارش گاو، نقش مهمی در فرآیند هضم و جذب مواد غذایی ایفا می‌کنند و به حفظ سلامت و رشد مناسب گاوها کمک می‌کنند.
    شکمبه:
    شکمبه در دستگاه گوارش گاوها یک بخش اساسی است که وظیفه تخمیر و هضم مواد غذایی را داراست. این بخش به عنوان معده اصلی و انبار مواد غذایی عمل می‌کند. از طریق تخمیر و فرایندهای میکروبی، شکمبه مواد خوراکی را تجزیه و تحلیل می‌کند و مواد مغذی را جدا می‌کند. یکی از ویژگی‌های مهم شکمبه، ظرفیت بالایی که برای نگهداری مواد غذایی دارد است. این بخش معده بسیار بزرگی است و می‌تواند حجم زیادی از مواد غذایی را در خود نگه دارد. همچنین، میکروب‌های موجود در شکمبه مسئول تخمیر مواد غذایی هستند که این فرآیند تولید اسیدهای چرب فرار و مواد مفید دیگر را به دنبال دارد. سطح داخل دیواره شکمبه پر از پرزهایی است که به عنوان سایت جذب مواد مغذی و مواد دیگر عمل می‌کنند. وقتی جیره غذایی گاو حاوی انرژی کم است، پرزها کوچک‌تر می‌شوند و عملکرد شکمبه در جذب مواد غذایی ممکن است کاهش یابد. اما با افزایش انرژی موجود در جیره غذایی، پرزها رشد می‌کنند و توانایی جذب و تخمیر مواد غذایی افزایش می‌یابد. از طریق فرآیند تخمیری و میکروبی در شکمبه، مواد غذایی پیچیده تجزیه می‌شوند و به موادی مانند اسیدهای چرب فرار تبدیل می‌شوند که به گاوها به عنوان منابع انرژی واقعی کمک می‌کنند.
    نگاری:
    نگاری، قسمتی از دستگاه گوارش گاوها است که به عنوان یک بخش ادامه‌ای از شکمبه شناخته می‌شود. این بخش در جلوی شکمبه و در ادامه‌ی مسیر حفره بدنی واقع شده است. مانند شکمبه، نگاری نیز یک فضای تخمیری است که میکروب‌ها در آن فعالیت می‌کنند و فرآیند تخمیری برای تجزیه و تخلیه مواد غذایی را انجام می‌دهند. با حفظ شرایطی مانند pH مناسب، نگاری برای تخمیر مواد غذایی و فراهم کردن شرایط مناسب برای فعالیت میکروبی اهمیت دارد. این بخش از دستگاه گوارش می‌تواند به عنوان یک جایگاه برای فرآیندهای تخمیری و هضم مواد غذایی کمک کننده باشد، شبیه به شان زنبورعسل که نقشی مهم در فرآیندهای تخمیری و تولید عسل دارد.
    هزارلا: هزارلا یک بخش از دستگاه گوارش گاوها است که ساختاری مشابه چندین لایه بافتی دارد و به صورت یک کروی به نظر می‌رسد. این بخش به عنوان یک لایه مجزا از دستگاه گوارش شناخته می‌شود. نقش اصلی هزارلا در جذب آب و برخی مواد مغذی است. وقتی غذا از این لایه‌های بافتی عبور می‌کند، باعث می‌شود که مواد غذایی کمی خشک‌تر شود و آب موجود در مواد غذایی جذب شود. اگر مواد معدنی یا فیبرهای با کیفیت پایین (مانند پوسته آفتابگردان) به میزان زیادی مصرف شود، ممکن است باعث به هم چسبیدن هزارلا شود. این امر ممکن است باعث مشکلات در جذب و عبور مناسب مواد غذایی از این بخش از گوارش گاوها شود. شیردان: شیردان یا معده حقیقی یکی از بخش‌های معده گاوها است که غدد پوششی دارد و آنزیم‌های هضمی مورد نیاز برای تجزیه مواد خوراکی را ترشح می‌کند. این بخش از معده دارای ویژگی‌های مشابه معده‌های سایر حیوانات نشخوارکننده و انسان است. شیرابه هضمی در شیردان به دلیل ترشح هیدروکلریک اسید دارای pH زیر ۳ است که شرایطی مناسب برای فعالیت آنزیم‌های هضمی است. وقتی که جابجایی شیردان یا پیچ خوردگی معده (DA) رخ می‌دهد، این ناحیه از معده از پایین سمت راست گاو به سمت بالا و سمت چپ تغییر می‌کند. این وضعیت ممکن است به علت عوارض گوارشی یا مشکلات مرتبط با سیستم گوارشی گاوها اتفاق بیافتد.  روده کوچک:
    روده کوچک بخش مهمی از دستگاه گوارش گاوها است که شامل سه بخش اصلی، یعنی دوازدهه (دئودنوم)، تهی روده (ژژنوم) و درازروده (ایلئوم) می‌شود. در این بخش از گوارش، بیشتر آنزیم‌های هضمی ترشح می‌شوند و فرآیند هضم و جذب مواد مغذی به شدت در اینجا انجام می‌شود. مواد خوراکی که وارد این بخش از گوارش می‌شوند، توسط آنزیم‌های مختلف هضمی به اسیدهای آمینه، قندهای ساده و اسیدهای چرب تجزیه می‌شوند تا قابلیت جذب بیشتری برای سیستم گوارش فراهم کنند. پرزهای موجود در دیواره پوششی روده کوچک (برآمدگی‌های انگشت مانند) باعث افزایش سطح جذب مواد مغذی می‌شوند. این مواد مغذی سپس از طریق این پرزها جذب شده و وارد دستگاه گردش خون و لنف می‌شوند تا به سایر اندام‌های بدن منتقل شوند و از آنجا به سلول‌ها ارسال گردند. اگرچه در این ناحیه از گوارش مشکلات هضمی کمتری نسبت به دیگر قسمت‌ها رخ می‌دهد، اما در برخی موارد می‌تواند مشکلاتی مانند ناباروری هضمی وجود داشته باشد که ممکن است به عوامل مختلفی برمی‌گردد.
    روده بزرگ:
    در روده بزرگ، که آخرین بخش دستگاه گوارش گاوها است، فرآیند تخمیر باکتریایی از باقی‌مانده‌های فیبر و نشاسته‌هایی که در روده کوچک هضم نشده‌اند، اتفاق می‌افتد. این فرآیند باعث پایین آوردن pH (زیر ۶) مدفوع می‌شود. در اینجا، آب و اسیدهای چرب فرار جذب می‌شوند اما تخمیر زیادی از نظر هضم یا جذب پروتئین میکروبی صورت نمی‌گیرد. به عبارت دیگر، پروتئین‌های میکروبی که از فرآیند تخمیر بوجود می‌آیند، به طور معمول دفع می‌شوند و جذب نمی‌شوند. در این بخش از دستگاه گوارش، تخمیر مواد غذایی به ویژه فیبر و نشاسته‌ها اتفاق می‌افتد که باعث تولید اسیدهای چرب فرار، کاهش pH و در نهایت تشکیل مدفوع می‌شود. این فرآیند، عمدتاً برای دفع مواد غیرقابل هضم به کار می‌رود.