“جهت ثبت آگهی رایگان حیوانات در اپلیکیشن نوحیران اینجا کلیک کنید.”
ایمنی و امنیت در دامداری و مرغداری دو اصل مهم هستند که به حفظ سلامت حیوانات و همچنین جلوگیری از وقوع حوادث و ریسکهای مختلف در این صنایع کمک میکنند.
- امنیت فیزیکی: این شامل حفاظت از حیوانات در برابر حملههای حیاتی مانند دزدی یا حمله حیوانات وحشی میشود. سیستمهای حفاظتی مانند درهای قفل شونده، دوربینهای مداربسته و سیستمهای نظارتی میتوانند کمک کنند.
- امنیت بهداشتی: حفظ سلامتی حیوانات از طریق واکسیناسیون منظم، بهداشت شخصی، نظافت محیط و کنترل بیماریها و عفونتها مهم است.
- امنیت غذایی: این شامل تأمین غذای سالم و تضمین کیفیت و ایمنی غذاهای حیوانی است که برای حیوانات مصرف میشود و میتواند از جلوگیری از بیماریها و انتقال عفونتها به انسانها جلوگیری کند.
- مدیریت ریسک: شناسایی و کاهش فرصتهای وقوع حوادث و مشکلاتی مانند حریق، انتقال بیماریها، یا مسائل مربوط به زلزله یا آب و هوا میتواند به حفظ امنیت کمک کند.
- آموزش و آگاهی: آموزش به دامداران و کارکنان در مورد روشهای بهتر مدیریت دامداری و مرغداری و نحوه پاسخگویی در مواقع ضروری از اهمیت بالایی برخوردار است.
- تکنولوژی و نوآوری: استفاده از تکنولوژیهای نوین مانند سیستمهای هوشمند، سنسورها، و فناوریهای IoT (اینترنت اشیا) میتواند در نظارت و مدیریت بهتر دامداریها کمک کند.
بهبود امنیت و ایمنی در دامداری و مرغداری به وسیله ترکیب این روشها و استفاده از بهترین مراحل عملیاتی ممکن، میتواند هم به بهبود شرایط سلامت حیوانات و هم به کاهش ریسکها و حوادث کمک کند.
امنیت فیزیکی در دامداری و مرغداری به حفاظت از محیط و حیوانات در برابر خطرات و حملات مختلف اشاره دارد. این شامل چندین جنبه است:
۱. حفاظت از محیط و حیوانات: استفاده از سازههای مناسب مانند درهای قفل شونده، سیستمهای حفاظتی، حفاظت از مرزها و محوطهبندی مناسب که باعث میشود حیوانات در معرض خطرات کمتری قرار گیرند.
۲. نظارت و نظارت بر دوربین: نصب دوربینهای مداربسته در محلهای استراتژیک که به صورت زنده و یا ضبط شده باشند، میتواند کمک کند تا فعالیتها رصد شود و در صورت لزوم، اقدامات ایمنی اتخاذ شود.
۳. مدیریت دسترسی: محدود کردن دسترسی به محلهای حیاتی مانند مناطق حیوانات، ابزار و تجهیزات مهم به کمک درک بهتری از اینکه چه کسانی به کجا دسترسی دارند، کمک میکند.
۴. آموزش و آگاهی: آموزش به کارکنان در مورد پروتکلهای امنیتی، رفتارهای ایمن و شناسایی واکنش به وضعیتهای خطرناک بسیار مهم است.
۵. برنامهریزی برای بحران: داشتن طرح برنامه ریزی برای بحرانهای مختلف مانند حریق، سیل یا حملات، میتواند امکانات و فرصت برای واکنش سریعتر را فراهم کند.
امنیت فیزیکی در دامداری و مرغداری به عنوان یک جنبه حیاتی، به حفظ امنیت و سلامت حیوانات، پیشگیری از خسارت به تجهیزات و منابع، و حفظ امنیت کارکنان کمک میکند.
حفاظت از محیط و حیوانات در دامداری و مرغداری میتواند از طریق اقدامات مختلفی صورت بگیرد که هدف آن حفظ سلامت حیوانات و حفظ محیط زیست است. برخی از این اقدامات عبارتند از:
- مدیریت پسماندها: به دست آوردن و دفع صحیح پسماندهای تولیدی مانند کودها و ضایعات به صورتی که محیط زیست را آلوده نکند و احتمال آسیب به حیوانات را کاهش دهد.
- مدیریت مصرف آب: استفاده بهینه از منابع آب، جلوگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی و سطوح آبی، و استفاده از سیستمهای بهرهبرداری آب به صورت مستدام.
- استفاده از فناوریهای پایدار: استفاده از تکنولوژیهای مدرن در دامداری و مرغداری که کمک به کاهش مصرف انرژی، آب، و مواد مخرب کند.
- مدیریت مراتع و کشتارارهها: استفاده مستدام از مراتع و محافظت از آنها، جلوگیری از بیشبریدگی و خرابیهای مرتبط با آن.
- استفاده از روشهای پرورش پایدار: مانند کشاورزی آبیاری مکانیزه، پرورشدهی گیاهان دارویی و دارویابی برای جلوگیری از استفاده افزایشی از مواد شیمیایی.
- حفظ بیودیورسیتی: محافظت از تنوع زیستی و انواع مختلف حیات وحش و گونههای گیاهی و جانوری محلی.
- پیشگیری از آلودگی زیست محیطی: استفاده مداوم از روشهایی که جلوی آلودگیهای هوا، آب، و خاک را میگیرد.
این اقدامات به همراه توجه به محیط زیست و حفظ سلامت حیوانات میتوانند در تضمین استمرار پایداری صنعت دامداری و مرغداری کمک کنند.
نظارت و استفاده از دوربینها در دامداری و مرغداری میتواند ابزار موثری برای نظارت بر فعالیتها و حفظ امنیت باشد. برخی از مزایای استفاده از دوربینها عبارتند از:
- نظارت زنده: دسترسی به تصاویر زنده که به مدیران اجازه میدهد وضعیت حیوانات و فعالیتهای مختلف را در زمان واقعی نظارت کنند.
- پایش و ضبط: این دوربینها میتوانند تصاویر را ضبط کرده و اطلاعاتی درباره وضعیت گذشته و رویدادهایی که اتفاق افتادهاند، فراهم کنند.
- تشخیص سریع مشکلات: در صورت وقوع حوادث یا مشکلات، این دوربینها میتوانند کمک کنند تا سریعتر مشکل تشخیص داده شود و اقدامات اصلاحی انجام شود.
- امنیت کارکنان و حیوانات: حفاظت از محیط و افراد در مقابل خطرات مختلف از جمله دزدی، حملات حیات وحش، یا حوادث ممکن است.
- مدیریت بهتر منابع: با استفاده از دوربینها میتوان بهبود در استفاده از منابع مانند آب، خوراک و انرژی را پیگیری کرد.
مهم است که در استفاده از دوربینها، حریم شخصی و حقوق مربوط به کارکنان و حیوانات رعایت شود و استفاده از این فناوری با رعایت قوانین و مقررات محلی و اخلاقی صورت گیرد.
مدیریت دسترسی به اطلاعات و منابع در دامداری و مرغداری یک جنبه مهم از مدیریت کلی این صنعت است. این موضوع شامل کنترل و مدیریت دسترسی کارکنان، مدیران، و افراد دیگر به اطلاعات، منابع، و فناوریهای مورد استفاده میشود.
برخی از راهکارهای مدیریت دسترسی عبارتند از:
- سیستمهای پسورد ورود: استفاده از سیستمهای پسورد ورود قوی که تنها به افراد مجاز اجازه دسترسی به اطلاعات و سیستمها را میدهد.
- مجوزها و سطوح دسترسی: تعیین سطوح دسترسی برای هر کارمند و مدیر به اطلاعات و منابع مختلف بر اساس نیاز و مسئولیتهایشان.
- رمزنگاری اطلاعات: استفاده از روشهای رمزنگاری جهت حفاظت از اطلاعات حساس و مهم.
- نرمافزارهای مدیریت دسترسی: استفاده از نرمافزارها و سیستمهای مدیریت دسترسی که به کنترل و مدیریت دسترسیها کمک میکنند.
- آموزش و آگاهی: آموزش کارکنان در مورد اهمیت حفظ امنیت اطلاعات و دادهها و رعایت مقررات مرتبط با دسترسی.
- مانیتورینگ و نظارت مداوم: بررسی و نظارت مداوم بر دسترسیها و فعالیتهای کاربران برای تشخیص و پیشگیری از هرگونه تهدید یا نقض امنیتی.
- بکآپ و حفظ اطلاعات: ایجاد بکآپ منظم اطلاعات به منظور حفظ و بازیابی اطلاعات در صورت وقوع حوادثی نظیر نفوذ یا از دست رفتن دادهها.
این اقدامات کلیدی هستند تا از اطلاعات حساس، منابع مهم و فناوریهای مورد استفاده در دامداری و مرغداریها به بهترین شکل ممکن محافظت شود و از نقاط ضعف امنیتی جلوگیری شود.
در حوزه دامداری و مرغداری، آموزش و آگاهی از اهمیت بسیاری برخوردار است. این دو عامل میتوانند نقش بسیار موثری در بهبود فرایندها، بهرهوری، سلامت حیوانات، و حتی ارتقاء سطح کیفیت محصولات داشته باشند.
بعضی از جنبههای مهم آموزش و آگاهی در این حوزه شامل موارد زیر است:
- آموزش به کارکنان: آموزشهای مرتبط با مراقبت از حیوانات، بهداشت، نگهداری و استفاده از تجهیزات به درستی.
- آموزش در زمینه بهداشت و ایمنی: آموزشهای مرتبط با بهداشت شخصی، استفاده از تجهیزات حفاظتی، و پروتکلهای ایمنی کاری.
- آموزش مدیریت و بهرهوری: ارائه دورههای مدیریتی برای بهبود نحوه مدیریت مزرعه و منابع.
- آموزش در زمینه استفاده از تکنولوژی: آموزش در زمینه استفاده از تکنولوژیهای جدید برای بهبود عملکرد و نظارت بهتر بر مزارع و واحدهای دامداری.
- آموزش به مصرفکنندگان: آگاهیزایی به مصرفکنندگان در مورد استفاده از محصولات دامی و مرغی با کیفیت و ایمن.
- آموزش در زمینه حفاظت محیطی: آگاهی از تأثیرات فعالیتهای دامداری و مرغداری بر محیط زیست و راهکارهای حفاظت از محیط زیست.
- آموزش در زمینه تغذیه و بهداشت حیوانات: ارائه راهکارها و دانش در زمینه تغذیه، بهداشت و درمان صحیح حیوانات.
آموزش و آگاهی به کارکنان و سایر ذینفعان این صنعت میتواند در بهبود شرایط کاری، کاهش مشکلات بهداشتی و ایمنی، و تضمین کیفیت محصولات تولیدی تأثیرگذار باشد.
برنامهریزی برای بحران در دامداری و مرغداری از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا این صنایع ممکن است با چالشها و بحرانهای مختلف مواجه شوند که میتواند تأثیرات جدی بر روی تولید و سلامت حیوانات داشته باشد. برنامهریزی برای بحران شامل موارد زیر میشود:
- شناسایی و ارزیابی ریسکها: شناسایی انواع مختلف ریسکهای ممکن مانند بیماریها، حوادث طبیعی، کاهش بازار، و مشکلات مربوط به تولید.
- طراحی طرح بحران: ایجاد یک طرح بحران جامع که شامل اقدامات فوری، فرآیندهای ارتباطی، و اجرای طرحهای اضطراری است.
- آموزش و آگاهی: آموزش کارکنان و مدیران در زمینه روشهای پیشگیری و واکنش به بحرانهای مختلف.
- سیستمهای اطلاعاتی: استفاده از سیستمهای جامع برای جمعآوری اطلاعات، نظارت بر وضعیت حال حاضر، و اطلاعرسانی سریع در صورت بروز بحران.
- تهیه تجهیزات و مواد ضروری: استعداد کافی از تجهیزات اضطراری، داروها، خوراک و سایر مواد ضروری برای مواجهه با بحرانهای مختلف.
- تدارک اماکن ایمن: بررسی و ارتقاء اماکن و تجهیزات به منظور افزایش ایمنی حیوانات در شرایط بحرانی.
- بازنگری و بهروزرسانی مداوم: ارزیابی و بازنگری مداوم برنامهها و طرحهای بحرانی جهت بهبود کارایی در مواجهه با بحرانهای آتی.
برنامهریزی برای بحرانها به دامداران و مرغداران کمک میکند تا به شیوههای بهتری برای مدیریت واکنش به بحرانهای مختلف دست یابند و اثرات آن را کاهش دهند.
امنیت بهداشتی در دامداری و مرغداری به حفظ سلامت حیوانات و جلوگیری از انتقال بیماریها و عفونتها میپردازد. این اصول و مراقبتها شامل موارد زیر میشود:
۱. واکسیناسیون و پیشگیری از بیماری: این شامل برنامهریزی و اجرای واکسیناسیون منظم برای حیوانات است که میتواند جلوی گسترش بیماریهای واگیر را بگیرد.
۲. بهداشت شخصی: آموزش به کارکنان در مورد شستشوی دستها، استفاده از تجهیزات حفاظتی مانند دستکش و ماسک، و انجام فعالیتهای بهداشتی مهم است.
۳. نظافت محیط: حفظ تمیزی و ضدعفونی منظم سطوح، تجهیزات و محیط مرغداری یا دامداری میتواند از انتقال بیماریها جلوگیری کند.
۴. کنترل عفونتها: شناسایی و کنترل عفونتهای مختلف از جمله باکتریها، ویروسها و قارچها میتواند به حفظ سلامت حیوانات کمک کند.
۵. پایش و ارزیابی مداوم: برنامههای پایش و بررسی دورهای برای تشخیص زودهنگام بیماریها و انتقالات عفونی بسیار حیاتی هستند.
۶. مدیریت بهداشتی استاندارد: رعایت استانداردهای بهداشتی مربوط به انتقال و دفع مواد زائد و ضایعات نیز میتواند از انتقال بیماریها جلوگیری کند.
هدف از این اقدامات امنیت بهداشتی، جلوگیری از انتقال بیماریها و حفظ سلامت حیوانات است که این موارد در نهایت به ایجاد محیطی سالم و تضمین بهداشت عمومی مناسب برای کارکنان و جامعه هم منجر خواهد شد.
امنیت غذایی در دامداری و مرغداری به مجموعهای از اقدامات مربوط به تأمین و تضمین کیفیت و سلامت غذاهای حیوانی که تولید میشوند میپردازد. این موارد عبارتند از:
- کنترل کیفیت غذا: تأمین منابع غذایی با کیفیت و تمیز برای حیوانات، که شامل مواد خوراکی، آب، و مواد تغذیهای مختلف است. این اقدام باعث حفظ سلامت حیوانات و کیفیت تولیدات غذایی میشود.
- رعایت استانداردهای بهداشتی: این شامل رعایت دقیق استانداردها در تولید، فرآوری و نگهداری غذاها است که از توجه ویژه به بهداشت و کیفیت غذاها و جلوگیری از آلودگیها و بیماریهای احتمالی میگردد.
- پایش و کنترل مواد غذایی: بررسی و پایش دائمی بر کیفیت مواد خوراکی، از جمله مواد مصرفی، ویتامینها، مواد تغذیهای و داروها برای جلوگیری از آلودگی یا مشکلاتی که ممکن است در غذاها وجود داشته باشد.
- ردیابی و شناسایی: داشتن سیستمهای ردیابی و شناسایی که به صورت دقیق اجزای مختلف غذا را تا مرحله تولید و فرآوری بتوانند پیگیری کنند و در صورت نیاز، اقدامات پیشگیرانه را انجام دهند.
- آموزش و آگاهی: آموزش به کارکنان در مورد استفاده صحیح از مواد غذایی، رعایت بهداشت و تمیزی، و فرآیندهای بهداشتی مهم است.
ایجاد یک زنجیره تأمین غذایی سالم و ایمن از مرحله تولید تا مصرف، میتواند از یک طرف به حفظ سلامت حیوانات کمک کند و از طرف دیگر، اطمینان از ارائه غذاهای سالم و با کیفیت به مصرفکنندگان را فراهم آورد.
مدیریت ریسک در دامداری و مرغداری به اجرای روشها و استراتژیهایی اشاره دارد که به کاهش و کنترل ریسکهای مختلف مرتبط با این صنعت کمک میکنند. ریسکها میتوانند از جمله بیماریها، حوادث طبیعی، مسائل مالی، و موارد دیگر باشند. در ادامه، برخی از اقدامات مدیریت ریسک در دامداری و مرغداری آورده شدهاند:
- پایش سلامت حیوانات: رصد و پایش به دقت و بهطور منظم از سلامت حیوانات به مدیران کمک میکند تا به سرعت به هر نوع بیماری یا علائم غیرطبیعی واکنش نشان دهند و اقدامات مناسب را انجام دهند.
- برنامهریزی و پایش بهداشتی: تدوین برنامهها و استراتژیهای بهداشتی جهت پیشگیری از بیماریها و حفظ بهداشت در مزرعهها.
- تنوع بخشیدن به تولیدات: اعمال تنوع در تولیدات میتواند از ریسکهای مرتبط با تغییرات بازار و افت فروش برخوردار باشد.
- بهروزرسانی فناوری: استفاده از فناوریهای نوین و مدرن در دامداری و مرغداری میتواند کمک کند تا ریسکهایی مثل عوامل طبیعی، بیماریها و مشکلات تولید به حداقل رسانده شود.
- بازنگری برنامه آب و هوا: تحلیل شرایط آب و هوایی محل دامداری و مرغداری به مدیران کمک میکند تا به ریسکهایی مثل سوء هواپیمایی، گرما، یا سرما بپردازند.
- بیمه: استفاده از بیمه جهت حفاظت مالی در برابر خسارتهای مختلف از جمله حوادث طبیعی، بیماریها، یا مشکلات مرتبط با تولید.
- مدیریت مالی صحیح: برنامهریزی مالی مناسب و مدیریت صحیح منابع مالی به کاهش ریسکهای مرتبط با مسائل مالی کمک میکند.
با مدیریت ریسک به شکل هوشمندانه، دامداران و مرغداران میتوانند از اثرات ناشی از ریسکهای مختلف جلوگیری کنند و صنعت دامداری را در مسیر پایداری قرار دهند.
آموزش و آگاهی در دامداری و مرغداری بسیار اهمیت دارند و میتوانند بهبود عملکرد، ایجاد شرایط بهتر برای حیوانات و کارکنان، و بهبود کلی فرایندهای کاری کمک کنند. برخی از اقدامات مرتبط با آموزش و آگاهی در این صنایع شامل موارد زیر میشود:
- آموزش به کارکنان: ارائه آموزشهای مرتبط با مراقبت از حیوانات، بهداشت و بهرهوری در تولید محصولات دامی و مرغی.
- آموزش در زمینه بهداشت و ایمنی: ارائه آموزشهای مرتبط با بهداشت شخصی، استفاده از تجهیزات حفاظتی، و پروتکلهای ایمنی کاری.
- آموزش در زمینه مدیریت و بهرهوری: ارائه دورههای مدیریتی برای بهبود نحوه مدیریت مزرعه و منابع.
- آموزش در زمینه استفاده از تکنولوژی: آموزش در زمینه استفاده از تکنولوژیهای جدید برای بهبود عملکرد و نظارت بهتر بر مزارع و واحدهای دامداری.
- آگاهی از بهترین روشها: ارائه آگاهی از بهترین روشها و راهکارهای موثر برای مواجهه با چالشها و مسائل مرتبط با دامداری و مرغداری.
- آموزش به مصرفکنندگان: اطلاعرسانی به مصرفکنندگان در مورد استفاده از محصولات دامی و مرغی با کیفیت و ایمن.
- آموزش در زمینه حفاظت محیطی: آگاهی از تأثیرات فعالیتهای دامداری و مرغداری بر محیط زیست و راهکارهای حفاظت از محیط زیست.
این اقدامات به کمک بهبود عملکرد و کارآیی دامداری و مرغداری، حفظ سلامت حیوانات، ایجاد شرایط بهتر برای کارکنان و تولید محصولات با کیفیت تر کمک میکنند. همچنین، این آموزشها میتوانند به افزایش آگاهی عمومی درباره نحوه تأثیرگذاری این صنایع بر جوامع محلی و جهانی کمک کنند.
تکنولوژی و نوآوری در دامداری و مرغداری میتواند بهبودهای چشمگیری را در عملکرد، بهرهوری و سلامت حیوانات به همراه داشته باشد. برخی از کاربردهای تکنولوژی و نوآوری در این حوزهها عبارتند از:
- سیستمهای هوشمند و اینترنت اشیاء (IoT): استفاده از سنسورها و دستگاههای مرتبط با اینترنت که به اندازهگیری دقیق فشار خون، دما، وضعیت و مکان حیوانات کمک میکنند.
- نرمافزارهای مدیریت مزارع: استفاده از نرمافزارهایی که اطلاعاتی مانند تغذیه، سلامت، وضعیت تولید، و نیازهای مالی را مدیریت میکنند.
- هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل دادهها: استفاده از الگوریتمهای هوش مصنوعی برای تحلیل دادههای حجیم و پیشبینی عوارض یا بهبود عملکرد حیوانات.
- بهرهوری در زمینه تغذیه و دارو: فناوریهای جدید در تولید خوراک حیوانات و همچنین داروها که میتوانند به بهبود کیفیت و تغذیه حیوانات کمک کنند.
- استفاده از روشهای پرورش پیشرفته: از جمله استفاده از سیستمهای تغذیه اتوماتیک، سیستمهای خنک کننده، یا سیستمهای هوشمند تغذیه.
- پردازش تصویر و شناسایی مشکلات: استفاده از تکنولوژی برای تشخیص مشکلات سلامتی حیوانات از طریق تصاویر و فیلمها.
- استفاده از تکنولوژی GPS و مکانیابی: برای پایش و مدیریت بهتر حرکت و موقعیت حیوانات.
استفاده از تکنولوژیهای نوین و نوآوریهای پیشرفته میتواند به بهبود شرایط زندگی حیوانات، افزایش بهرهوری و کاهش آسیبها و ریسکها در دامداری و مرغداریها کمک کند.
ایمنی در دامداری و مرغداری یکی از مهمترین مسائل است که برای حفظ سلامت و بهرهوری حیوانات باید مد نظر قرار گیرد. چند موضوع اساسی که میتواند در ایمنی حیوانات تأثیر بگذارد عبارتند از:
- اقدامات بهداشتی: این شامل بهداشت شخصی دامدار یا کارگران و نظافت محیط میشود. ضدعفونی و شستشوی منظم ظروف غذایی و آب مصرفی حیوانات نیز اهمیت دارد.
- مراقبت و درمان: واکسیناسیون منظم و درمان بیماریها و زمینهسازهای عفونی برای جلوگیری از گسترش بیماریها بسیار حیاتی است.
- تغذیه مناسب: تغذیهی بهینه با توجه به نیازهای حیوانات برای تقویت سیستم ایمنی آنها و جلوگیری از بیماریها حائز اهمیت است.
- مدیریت ترافیک: مدیریت و کنترل ورود و خروج حیوانات، تماس با حیوانات و محیطهای مختلف نیز میتواند در پیشگیری از انتقال بیماریها کمک کند.
- توجه به رفتار حیوانات: درک و آگاهی از رفتار حیوانات به ما کمک میکند تا به موقع مشکلات را شناسایی کرده و جلوی ایجاد مشکلات بیشتر را بگیریم.
- توجه به شرایط محیطی: فراهم کردن شرایط محیطی مناسب از جمله دما، تهویه، نور و مرطوبیت نیز در ایمنی حیوانات تأثیرگذار است.
به طور کلی، ترکیبی از مراقبتهای پیشگیرانه، بهداشتی و درمانی در کنار مدیریت دقیق میتواند به ارتقای سلامت و ایمنی حیوانات در دامداری و مرغداری کمک کند.
جهت مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید
واقعا استفاده کردم و لذت بردم متشکرم
به نظر من تمام حیوانات زیبا و معصوم هستند
و آدم ها با ذهنیات خودشان چیزهایی را به آنها نسبت می دهند. ممنونم
“سپاس از شما که نظرتون رو به اشتراک گذاشتید! خوشحالم که مطلب مورد پسند شما واقع شد!”
“سپاس از شما که نظرتون رو به اشتراک گذاشتید! خوشحالم که مطلب مورد پسند شما واقع شد!”قدردان حمایت شما هستم
“سپاس از شما که نظرتون رو به اشتراک گذاشتید! خوشحالم که مطلب مورد پسند شما واقع شد!
“قدردان حمایت شما هستم
خوشحالم که مطلب مورد پسند شما واقع شد!
“سپاس از شما که نظرتون رو به اشتراک گذاشتید!
“قدردان حمایت شما هستم
در مقیاس یک تا ده ، شما یازده هستید.
“سپاس از شما که نظرتون رو به اشتراک گذاشتید!
خوشحالم که مطلب مورد پسند شما واقع شد!