نگهداری و پرورش خرگوش

خرگوش خانگی

خرگوش خانگی

خرگوش خانگی

خرگوش خانگی

خرگوش خانگیخرگوش خانگی" width="600" height="600" />

 

اطلاعاتی در مورد خرگوش ها

خرگوش‌ اهلی‌ حیوانی‌ از راسته‌ خرگوش‌ شکلان‌ خاستگاه‌ ابتدائی‌ آن‌ غرب‌ اروپا و شمال‌ غرب‌ آفریقا می‌باشد.

در حال‌ حاضر از نژادهای‌ مختلف‌ آن‌ به‌ منظورهای‌ گوناگون‌ از جمله‌ تولید پشم‌ و گوشت‌، انجام‌ تحقیقات‌بیولوژیکی‌ و بعنوان‌ حیوانات‌ خانگی‌ استفاده‌ می‌شود.

رفتار غیر تهاجمی‌ و آرام‌ خرگوش‌ آنرا بعنوان‌ یک‌ حیوان‌ خانگی‌ ایده‌آل‌ مطرح‌ نموده‌ است‌. با این‌ وجود جهت‌نگهداری‌ مناسب‌ آن‌، آشنائی‌ با خصوصیات‌ آناتومیکی‌، فیزیولوژیکی‌ و رفتاری‌ این‌ حیوان‌ ضروری‌ است‌.

ویژگیهای‌ کالبد شناسی‌ و فیزیولوژیکی‌

سر: مهمترین‌ ویژگی‌ آناتومیکی‌ حیوان‌ در سر، گوشها می‌باشند. بخش‌ خارجی‌ گوشها یعنی‌ لاله‌ گوش‌خصوصیت‌ برجسته‌ این‌ حیوان‌ بوده‌ و علاوه‌ بر نقش‌ آن‌ در شنوائی‌، به‌ لحاظ وجود شبکه‌ وسیع‌ عروقی‌ در زیر پوست‌این‌ ناحیه‌، تأثیر مهمی‌ درتنظیم‌ حرارت‌ بدن‌ دارند. لاله‌های‌ گوش‌ نرم‌ و بسیار حساس‌ می‌باشند و نباید از آنها برای‌گرفتن‌ و مقید کردن‌ حیوان‌ استفاده‌ نمود.

ادرار خرگوش‌ بواسطه‌ مصرف‌ جیره‌ غذائی‌ گیاهی‌ دارای‌ PH قلیائی‌ حدود 8/2 است‌ و رنگ‌ آن‌ از زرد روشن‌ تانارنجی‌ پر رنگ‌ یا قهوه‌ای‌ متمایل‌ به‌ قرمز متغیر است‌ که‌ میزان‌ رنگ‌ بر اساس‌ دهیدراتاسیون‌ و قلیائی‌ بودن‌ ادرار تغییرمی‌کند. همچنین‌ بخاطر وجود نمکهای‌ کربنات‌ کلسیم‌ و فسفات‌ آمونیم‌ و منیزیم‌ ادرار کدر است‌. رسوب‌ این‌ ترکیبات‌بر سطح‌ میله‌های‌ قفس‌، تمیز کردن‌ لانه‌ را با اشکال‌ روبرو می‌سازد.

درجه‌ حرارت‌ طبیعی‌ بدن‌ بین‌ 37 تا 39/4 درجه‌ سانتیگراد و به‌ طور متوسط 38/3 درجه‌ سانتیگراد می‌باشد.

با توجه‌ به‌ وجود نژادهای‌ مختلف‌ وزن‌ حیوان‌ بالغ‌ می‌تواند از حداقل‌kg 0/9 در نژادهای‌ کوچک‌ (آلمانی‌،لهستانی‌) تا kg 1/8 در نژادهای‌ متوسط (نیوزیلند) و kg 7/3 در نژادهای‌ بزرگ‌ (فلاماندری‌ بزرگ‌) متغیر باشد. متوسططول‌ عمر این‌ حیوان‌ حدود 5 تا 6 سال‌ و حداکثر طول‌ عمر قابل‌ انتظار 15 سال‌ است‌.

نگهداری :

نگهداری خرگوش به عنوان حیوانات خانگی یا حتی به عنوان حیوانات زنده‌ی وحشی در خانه یک وظیفه مسئولیت‌پذیری است و نیاز به توجه به موارد مختلفی دارد. در ادامه به نکات مهم در مورد نگهداری خرگوش اشاره می‌شود:
  1. فضا: خرگوش‌ها نیاز به فضای مناسب دارند. اگر آن‌ها به عنوان حیوانات خانگی نگه‌داری می‌شوند، باید به آن‌ها فضای کافی برای حرکت داشته باشید. اگر امکان دارد، برای آن‌ها فضای باز برای بازی و ورزش نیز فراهم کنید.
  2. خوراکی: تغذیه خرگوش‌ها باید متنوع و با ارزش غذایی باشد. آن‌ها به عنوان یک حیوان گیاه‌خوار نیازمند دسترسی به خیار، کاه، گیاهان تازه، و خوراکی‌های دیگر هستند. همچنین، می‌توانید خوراکی‌های تجاری برای خرگوش‌ها ارائه دهید.
  3. آب: خرگوش‌ها نیاز به دسترسی به آب دارند. برای این منظور، ظرفی حاوی آب برای آن‌ها قرار دهید و آن‌را روزانه تجدید کنید.
  4. سرگرمی: خرگوش‌ها به تنهایی یا با دیگر خرگوش‌ها باید به بازی بپردازند. اسباب‌بازی‌ها و محیط‌هایی برای پناهگاه و بازی برای آن‌ها تهیه کنید تا از خستگی یا کنجکاوی آن‌ها جلب شوند.
  5. بهداشت: مراقبت از بهداشت خرگوش‌ها نیز مهم است. پوستی تمیز و سالم دارند. به طور دوره‌ای پاکسازی زیر پوست خود به ویژه در ناحیه لاله گوش را انجام دهید. همچنین، نیاز به نظافت قفس و فضای زندگی دارند.
  6. مراقبت‌های پزشکی: برای حفظ سلامت خرگوش‌ها و پیشگیری از بیماری‌ها، مراقبت‌های پزشکی منظم از آن‌ها اهمیت دارد. واکسیناسیون و معاینات دوره‌ای توسط دامپزشک می‌تواند به حفظ سلامت آن‌ها کمک کند.
  7. محدودیت‌ها: در نظر داشته باشید که خرگوش‌ها به نظرات و محدودیت‌های خودی نیاز دارند. به آن‌ها امکان فرار از محیط نگهداری داده نشود و از ورود به محل‌های خطرناک بازیگری نکنید.
  8. توجه به رفتار: خرگوش‌ها به توجه به رفتارهای آن‌ها نیاز دارند. آن‌ها ممکن است به تغییرات در رفتار و حالت ظاهری خود نیازمند توجه باشند که ممکن است نشانه مشکلات یا بیماری‌های آن‌ها باشد.
دیگران این را پسندیدند شما هم نگاهی بیندازید  انواع دوغ

به عنوان یک حیوان خانگی، خرگوش نیاز به مراقبت و توجه دارد. اگر به نگهداری خرگوش‌ها علاقه دارید،

تغذیه :

تغذیه خرگوش بسیار مهم است و نیاز به تغذیه صحیح و تنوع دارد تا سلامتی آنها حفظ شود. خرگوش‌ها حیوانات گیاه‌خوار هستند و نیازمند تامین مواد مغذی مختلف از جمله فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. در ادامه به موارد مهم در مورد تغذیه خرگوش‌ها اشاره می‌شود:
  1. خوراک اصلی: خرگوش‌ها به عنوان حیوانات گیاه‌خوار باید از خوراکی‌های گیاهی تغذیه کنند. آن‌ها باید دسترسی به یارانه‌های مختلفی از جمله یارانه‌های سبزیجات، خیار، هویج، گیاهان تازه، نخود، برگ‌های سبز و گیاهان دیگر داشته باشند.
  2. برنج و کربوهیدرات: برنج و دیگر منابع کربوهیدرات باید به اندازه‌ای تعبیه شوند که انرژی لازم برای فعالیت‌های خرگوش‌ها را تامین کنند.
  3. فیبر: فیبر از اهمیت زیادی در تغذیه خرگوش‌ها برخوردار است. آن‌ها به فیبر نیاز دارند تا سیستم گوارشی خود را به خوبی فعال نگه دارند. یارانه‌های سبزیجات و خیار به عنوان منابع خوبی از فیبر محسوب می‌شوند.
  4. ویتامین‌ها: خرگوش‌ها به ویتامین‌ها نیاز دارند تا سلامتی آنها حفظ شود. به ویژه ویتامین C برای آنها بسیار مهم است. می‌توانید از یارانه‌های میوه‌ها نظیر پرتقال، توت، و توت فرنگی برای تامین ویتامین C استفاده کنید.
  5. مواد معدنی: مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم نیز برای سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها مهم هستند. منابع گیاهی از کلسیم می‌توانند شامل کلزا و کلزاهای چینی باشند.
  6. آب: خرگوش‌ها نیاز به آب دارند. باید برای آنها ظرف حاوی آب قرار دهید و آن‌را تازه نگهداری کنید.
  7. محدودیت‌ها: برای جلوگیری از مشکلات گوارشی، خرگوش‌ها باید محدودیت‌های خاصی در تغذیه داشته باشند. به عنوان مثال، میزان قند و مواد چربی باید محدود شود.
  8. نظارت پزشکی: برای حفظ سلامت خرگوش‌ها و پیشگیری از بیماری‌ها، مراقبت‌های پزشکی منظم از آن‌ها توسط دامپزشک مهم است.

توجه به تغذیه صحیح و تنوع در رژیم غذایی خرگوش‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است تا آنها سالم و شاداب باقی بمان

تولید مثل :

تولید مثل خرگوش متناسب با ویژگی‌های جنسی و تکاملی آن‌ها اتفاق می‌افتد. خرگوش‌ها به عنوان حیوانات خانگی وحشی از نظر تولید مثل شبیه به خرگوش‌های وحشی عمل می‌کنند. در زیر به توضیحاتی در مورد تولید مثل خرگوش‌ها اشاره می‌شود:
  1. بلوغ جنسی: خرگوش‌ها باید به بلوغ جنسی برسند تا بتوانند تولید مثل کنند. این بلوغیت عمدتاً از نظر سنی تعیین می‌شود و معمولاً در حدود 4 تا 6 ماهگی اتفاق می‌افتد.
  2. جفت‌گیری: برای تولید مثل، خرگوش نر و خرگوش ماده باید با یکدیگر جفت‌گیری کنند. جفت‌گیری ممکن است از طریق ترتیب و مدت‌زمان‌های خاصی انجام شود. عمدتاً در جهت حفظ سلامت خرگوش‌ها و مدیریت پرورش آن‌ها، جفت‌گیری نیاز به نظارت دقیق دارد.
  3. دوره باروری: خرگوش‌ها دارای دوره باروری هستند که در آنها به مرحله‌ای از آمادگی برای تولید مثل و تخم‌گذاری می‌رسند. دوره باروری معمولاً حدود 14 تا 16 روز است.
  4. تخم‌گذاری و بارداری: بعد از جفت‌گیری، خرگوش ماده تخم‌گذاری کرده و باردار می‌شود. دوره باروری و بارداری حدوداً 30 روز طول می‌کشد.
  5. زایمان: خرگوش‌ها به مدت 30 روز بارداری را تجربه می‌کنند و بعد از این دوره زایمان می‌کنند. تعداد جوجه‌های تولیدمثل در هر دوره زایمان ممکن است متغیر باشد و به عوامل مختلفی از جمله نژاد و شرایط محیطی بستگی داشته باشد.
  6. نگهداری نوزادها: پس از زایمان، خرگوش ماده نوزادها را تغذیه می‌کند و به آنها مراقبت می‌کند تا بزرگ شوند.
  7. تکرار دوره تولید مثل: خرگوش‌ها می‌توانند تولید مثل را تا زمانی که جنسیتی سالم و بلوغ جنسی داشته باشند، تکرار کنند. این به عنوان نتیجه تکاملی ویژگی‌های خرگوش‌ها تا حدی متغیر است.
دیگران این را پسندیدند شما هم نگاهی بیندازید  نحوه پرورش مرغ کلنگی

تولید مثل خرگوش‌ها نیازمند دقت و مراقبت است، و بهتر است از منابع معتبر و متخصصان در حوزه پرورش خرگوش‌ها برای راهنمایی دقیق‌تر استفاده کنید. همچنین، در نگهداری از خرگوش‌ها به بهداشت و سلامت آن‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشید تا بتوانید از تولید مثل به نحو صحیح و موفقیت‌آمیز برخوردار شوید.

خرگوش‌ و بهداشت‌ عمومی‌

بهداشت عمومی خرگوش‌ها به مراقبت از سلامت و راحتی آن‌ها اختصاص دارد. برای نگهداری خرگوش بهداشتی، باید توجه به موارد زیر داشته باشید:

  1. مکان و فضا: محیط زندگی خرگوش باید تمیز و مناسب باشد. قفس یا محیط زندگی آن‌ها باید با دقت تعقیب شود و روزانه تمیز شود. اطمینان حاصل شود که آن‌ها به فضای کافی برای حرکت دارند.
  2. تغذیه: تغذیه منظم و تنوع در رژیم غذایی خرگوش‌ها مهم است. خرگوش‌ها به عنوان حیوانات گیاه‌خوار نیازمند تامین مواد مغذی مختلف نظیر فیبر، ویتامین‌ها، و مواد معدنی هستند. یارانه‌های مختلفی از جمله سبزیجات، خیار، هویج، نخود، و سبزیجات دیگر برای تغذیه خرگوش‌ها مناسب هستند.
  3. آب: خرگوش‌ها نیاز به دسترسی به آب دارند. برای این منظور، ظرفی حاوی آب در دسترس آن‌ها قرار دهید و آن‌را تازه نگهداری کنید.
  4. نگهداری نوزادها: اگر خرگوش‌ها نوزاده دارند، مراقبت از نوزادها بسیار حائز اهمیت است. ماده خرگوش به نوزادها پس از زایمان شیر می‌دهد و نیاز به محیطی داغ و تمیز برای نوزادها دارند.
  5. بهداشت شخصی: مراقبت از بهداشت شخصی خرگوش‌ها اهمیت دارد. این مراقبت‌ها ممکن است شامل پاکسازی زیر پوست و مراقبت از پوست و مو‌های آن‌ها باشد.
  6. ویتامین‌ها و مواد معدنی: تامین ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم است. مطمئن شوید که رژیم غذایی آن‌ها ویتامین‌های مورد نیاز را فراهم می‌کند. به ویژه ویتامین C برای خرگوش‌ها بسیار مهم است.
  7. محدودیت‌ها: برای جلوگیری از مشکلات گوارشی، میزان قند و مواد چربی باید محدود شوند. همچنین، از غذاهای آلوده یا خطرناک برای خرگوش‌ها دوری کنید.
  8. نظارت پزشکی: برای حفظ سلامت خرگوش‌ها و پیشگیری از بیماری‌ها، مراقبت‌های پزشکی منظم از آن‌ها توسط دامپزشک مهم است.

به عنوان مراقبین خرگوش‌ها، ما مسئولیت داریم که به بهداشت و راحتی آن‌ها توجه کنیم تا آن‌ها سالم و شاداب باقی بمانند.

جهت مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید

اشتراک گذاری

مطالب مرتبط